BaBaLar GüNü

Kendimle ilgili bir kez daha eksildiğim, oğlum için çok sevindiğim bir BaBaLar Günüydü yine.

Ben ve sevgili baba hasreti çekerken, O doya doya sarıldı babasına, oyunlar oynadı, hediyesini verdi, elini öptü, şımardı, şımartıldı şükürler olsun. Günün tadını çıkardılar karşılıklı, hakkını verdiler kıyasıya.

Üzülmedim bu sefer ne yalan söyleyeyim, ağlamadım hiç... Hani üzülenleri oyalamak için söylenmiş bir söz gibi durur ya "baban hep senin yanında" cümlesi; ben bunun sadece laf olmadığını anladım dün.
Sanki o da aralarındaydı top koştururken, sanki öğlen uykusunu birlikte uyudular, birlikte yediler mamalarını, sonra yürüdüler sanki sahilde uzun uzun, BaLLı babamın omuzlarında... Sanki hiç gitmemiş gibi hep yanımızda olduğunu hayal ettim dün, uzatmalı sohbetler ettik sanki, sarıldık sarmaladık birbirimizi...
O anladı, ben seyrettim, o baktı ben sevdim...

Ne kadar da güzelmiş yeterince isteyince onu yanıbaşında hissedivermek...
Uzunca bir mektup yazmıştım, giderken eline sıkıştırdım, sıkılmamıştır umarım okurken. Birkaç da fotoğraf ekledim hepimizin olduğu. Özledikçe baksın dedim.
Bir dahaki sefere daha çok kalacakmış söz verdi...
Yağmur dindi, o yine gitti...

sana selamı var... Bir de diğer babalara...
Sevgiyle