Biraz Umut, Biraz Dua...

Haziran ayı çok acaip ...
Sevinçler, şaşkınlıklar, panikler, heycanlar ve korkular birbiriyle bu kadar arkadaş olabilirdi gerçekten! (tam da arkadaş olabildikleri söylenemez aslında... hepsi biraz daha baskın çıkabilmek için uğraştılar.)

Hayatımda bazı dönemler vardır benim, ne artar ne azalır; bazı dönemler herşeyiyle muhteşemdir zaman ve beni en yukarılara taşıyana kadar bırakmaz, bazı dönemlerde ise dipleri karışlarım kendi kendime, en dibinde nefessiz kalırım derinliklerin. Baksana her döneme bir tarif yapabildim de geçtiğimiz Haziran ayına yapamadım arkadaş!!!

Bir arkadaşım var benim, iş arkadaşım seneler öncesinden... Bizim bölümde şoför olarak tabıdım kendisini; adı CEM... 6 ay önce baş ağrılrı şikayetiyle gittiği hastanede "en kötü huylu beyin tümörü" taşıdığı ve hemen ameliyat edilmesi gerektiği söylendi. Önce devlet hastanesinde bir ameliyat, baktılar olacak gibi değil parça alıp kapadılar (tabi biz bunu çok sonra öğrendik) sonra artan baş ağrıları (tabi biz bu koştumaca içerisinde gizli tutma çabası)
Marmara Üniversitesi Hastanesinde geçen zorlu ameliyatlar ....

Evde şimdi Cem.. daha 38 yaşında, ne olduğunu bile bilmeden yatıyor...
dünyalar iyisi bir eş, iki kız çocuk, yaşlı bir anneyle yaşam için savaşıyor...

ben mi?
içim hasarlı, kalbim çaresiz yanlarında olmaya çalışıyorum.
Yüreğim ağzımda, kulağım telefon sesinde...
dudaklarımda hep aynı dua: "Allahım sen sabır ver sevdiklerine, hepimize... Göster mucizeni Yarabbim!"

Sabah gördüm, süper loto iki kişiye çıkmış: kişi başı 11 milyon (trilyon)
güldüm kendi kendime: para için bu kadar çırpındığımız bir zamanda, sağlığın yoksa trilyonlar nafile!
Cem'e versek o kadar parayı, ne alabilirdi ki kendine?
sağlığın değeri hangi para birimiyle ölçülecek bundan böyle....?

Kıssadan hisse: hiç yorma kendini dünya dertleriyle...
Değerlerinin kıymetini bil, sağlığın için şükret ve sarıl sevdiklerine... Duanı kimseden esirgeme!!!

iyi haftasonları.....