Matah Gibi...

Önce metin yazarlığı, sonra editörlük, tonla yazı, redakteler... vs derken, neden yazamadığımı, kendime ait yazlılar yazarken neden bu kadar zorlandığımı yavaş yavaş anlamaya başladım. Ben alışmışım çünkü başkası adına cümleler kurmaya, başkasının cümlelerini şekillendirmeye, redakte etmeye; kendime ait cümle kurma özgürlüğüm olmayacak gibi hissediyormuşum meğer. Yani hissettiğimi yazarsam, Allah muhafaza kendimle ilgili bir laf edersem bu dünyanın en geri dönülmez yanlışı olacak sanıyormuşum da ondan!
Yahu, salsana kendini doyasıya...

burası senin mekanın,senin evin değil mi?
insan kendi evinde misafir gibi gezinir mi?
istersen düşük cümle kur, istersen imla yanlışı yap.. sadece sen sorumlusun...

istersen kız, bağır, çağır,
istersen şiir yaz... burası senin duygu balonun!
ne kastın kendini bu kadar?
matah gibi!!!

Şimdi,
bu kızgınlıkla (hem kendime, hem başkalarına) diyorum ki;
gölgelerin gücü adınaaaaa
GÜÇ bende artık!!!!!!