"UMUT" yeşersin için....

Gitmek!

Öylece çekip gitmek yani, yanına hiçbir şey almadan, bütün sevdiklerini ardında bırakarak, en eskilerinle bilmediğin bir yolculuğa çıkmayı göze alıvermek... İçinde sıkıştırdığın havayı bir nefeste daha önce hiç görmediğin bir yere salıvermek...

Bir kere düştüyse içine gitme ateşi ve bir daha asla göze alamayacağın bir zamanda çöreklendiyse yüreğinin esirgediğin köşesine; tamamdır! Bir daha dönmemecesine gitmemek için, kısa süreli bir yolculuk her zaman kurtarır seni...

Yolculuk başlı başına bir özgürlüktür... İnsana umut ettirir, gülümsetir, hayali bile iyi gelir. Çünkü değişiklik içindeki renklere yenisini katar, hayatındaki kırmızılar yeniler kendini, maviler morlarla harmanlanır. Siyahlar aralanır, buyur eder turuncuları; griler sarılarla evcilik oynar, kahverengiler en güzel pembelere sek sek öğretir.

Değişiklik, içinde unuttuğun o taze çimen kokusunu hissettirir.

"Hergün dünün aynısı" demek ağır gelir, farkında insanlara. Aslında aynılıktan değil eskimekten korkarsın. Kendine bile anlatamazsın. Seni anladığını söyleyen birkaç iyi dostuna bile cümle kurmaktan üşenik, yalnızlığının elinden tutarsın. Uzaklara biraz yakın, yakınlardan kaçarak koşmak istersin.

Bir sırt çantası ağırlığı kadardır, gitmek duygusu. İçine diş fırçanı, birkaç fotoğrafı ve kitabını sığdırabildiğin.. Gerisi teferruattır...

Diş fırçam, bakmaya doyamadığım birkaç eski fotoğraf ve en kalın kitabım yanımda bugün.

Bugün bir sırt çantası ağırlığında geçecek zaman...

Yarın sıkıştırdığım nefesi başka bir mekana fırlatma duygusuyla akşam üstünün en güzel zamanında bir yolculuğa çıkacağım...

Renklerimi birbirine karıştırıp, içimdeki unuttuğum o taze çimen kokusuyla geri geleceğim.

Herşey güzel olsun için, UmUt yeşersin için.... bugün çıkıp gideceğim...

Dallarına kuşlar konmuş ağaçlarımın altında uyuya kalmak için..

Senin için...

Benim için...

Yeniden umut etmek için...