Bunal(ım)maLar

Günlerdir susuyorum yine kendi içime...
Cümlelerimi eskitiyor diye düşündürüyor konuşmak çünkü.
Oysa ne kadar da değerli her biri yüreğimin cici odasında!

az'la mutlu olunacağını bilen ne kadar da az insan kaldık şu dünyada değil mi?

Taze kesilmiş çimen ya da evde yapılmış havuçlu,tarçınlı kek kokusu; kahvaltıdan sonra bir arkadaş tarafından söylenmiş köpüklü, orta şekerli bir türk kahvesi;p antolonunun cebinde sıkışmış 10 TL; unuttuğun bir anda portmantoda karşına çıkan kırmızı ayakkabılar; sadece "aklımdasın" yazılı bir mesaj; özenerek sürülmüş ve bozulmamış pembe ojeler; bitirmeye yüz tuttuğun kalın kitap; sevgilinin alt dudağı; oğlunun perçem kıvrımı, vanilyaya benzer kokular yayan atleti, teki kayıp çorabı; telefondaki anne sesi; gülümseyerek dökülen gözyaşı; en sevdiğin şarkı............. bir dost sesi, dost nefesi...........

Basittir....
ille de birisi olsun istersin işte..

İnsansın! Beklersin....

Çoğalmak, çağlamak, paylaşmak, mutlu olmak için....
Yalnız hissetmemek için, gülümsemek için, gülümsetmek için, yaşıyorum demek için.... İstersin!

İstiyorum....

İstiyor....

Umuyorum...

Duruyor....