Yiğitler Bitmesin diye....

İçimden bir mektup yazmak geldi bugün sana;
bir de baktım zaten mektupların en içten geçenini bloğu hazırlamaya başladığım ilk gün yazmışım yavrum...
Cümlelerim değişti belki, içimde daha da büyüdün her geçen gün...
Bir daha oku diye, bir daha anla diye yeniden paylaşıyorum,
yine sesleniyorum yüreğine, sevmekten korkan diğer yüreklere....

Canım oğlum;
sanadır cümlelerim, içimdeki tüm güzellikler... Söz uçar yazı kalır dedikleri yerdeyim şimdi ve istedim ki uçmayan sözcüklerden sürprizler hazırlayayım, istedim ki içimdeki SENi satırlar dolusu haykırayım...
Çok küçüksün henüz, cümlelerimi anlamana belki uzun yıllar var. Ben sana yazdıkça büyüyorsun bebeğim, ben yazdıkça kocamanlaşıyorsun yüreğimde. Kimseler yazmaz oldu artık birbirine güzel oğlum, kolayına kaçar oldu, teknolojiye yenildi bizim neslimiz maalesef... Sen ve seninle gelen mis kokulu yeni nesil umudumuz oldu.
Yolunuz uzun, işiniz çok zor yavrucuğum... Kötülükleri bitirecek, dünyayı güzelleştireceksiniz sizden sonra gelenler için. Kocaman adam olacak, yeryüzünü yeniden inşaa etmeye çalışacaksınız kocaman yüreğinizle... Sevgiyi (sevmeyi) öğrenecek, öğretecek; paylaşarak çoğalacak, çoğaldıkça güzelleşeceksiniz...

Suçluyuz biliyorum!

Çok güzel bir dünya bırakamadık sizlere... Hoyrat davrandık, yıprattık, umursamadık tehlikeleri. Pişmanız!!! ama içimiz rahat. Bizim yanlışlarımızı yapmayacaksınız hiçbiriniz... Dost olacaksınız, kardeşlik edeceksiniz birbirinize., dostluklarınıza sarılıp daha çok zaman ayıracaksınız sevdiklerinize... Bizden daha çok cümleler kuracaksınız uzaklara, yakınlara....
Kalbimin en güzel köşesi, Biricikim....
Sanadır içimin en güzel yeri... Sanadır bundan böyle en keyifli yolculuğum... Sana layık olmak ümidiyle çabalayan anneni anlaman dileğimle....
Cennet kokunu öpüyor, seni çok seviyorum....

25. Mart. 2009/ Çarşamba