SAĞLIK, HUZUR, BEREKET GETİRSİN....

Çok istiyorum içinden geçenlerin gerçekleşmesini, yüzünün hep gülmesini :)))
Nice mutlu YıLLara,
sağlıkla,
huzurla.......

ama en çok aşkla :))))

Lafı bile var...

Israr, ısrar, ısraaaaar.. En sonunda dayanamadım aldım elime makineyi çektim evimi :))) ama kendimi nasıl hissettiğimi tahmin bile edemezsin gecenin bir köründe...
Sevgilim neye uğradığını şaşırdı, neler oluyor bakışlarıyla öylece kalakaldı....
Al bak bakalım beğenecek misin?
gerçi beğenen çoktaaan beğendi :))) hatta lafı bile var;
"evceeezim evceeezim, sen bilirsin halceeezim"










Svgiyle......

Önemle Duyrulur!

Amma da hastalandım bu sene.. Umarım bu senenin son hastalığı olur....
Eve taşındık, yerleştik derken ben öküz virüsü kapmış olmalıyım ki devriliverdim :(
serumlar, antibiyotikler, zencefiller, ballar, sütler..... hiçbiri işe yaramadı desem inanır mısın bilmem!

ama laf aramızda hiçbişey umrumda bile değil... Evimin yeni kraliçesi oldum ya! dünya yansa hasırım yanmaz, o çeşit (şükürler olsun)
minik prensimiz yeni evini, odasını öyle bir sevdi ki bu haftasonu odasında, yatağında kendi kendine rüyalara daldı desem nazar değer mi acaba? :)

Yeni biri var hayatımda... :))) TIK TIK
evet evet yanlış duymadın...

evim tadilattaydı bitti, ee bu hastalık nedeniyle ben de tadilatta sayılırdım
eee geriye ne kaldı?
tabii ki bloğum :)))

şimdi Bengünün sihirli ellerine bırakıyorum bloğumu (benim için de süpriz olacak)...
sen de biraz merak et bakalım.... Tadilattayız arkadaş! sonra yine gel :)))

Sevgiyle

Eşyalarım Dedi ki:

Vitrinleri gezerken gördüğün kıpkırmızı bir vazonun hikayesini kendi hikayene ortak etmek için almak istersin en çok... Yani onunla yaşanacak yeni hikayelerin baş kahramanı olmak ruhunu okşadığı için ve bu hikayelerin tamamı belki de kafanda olsa dahi mutlu bitsin için alınır genelde beğenilen eşyalar (ya da sadece benim için geçerli)

Evlendiğim günden bu yana bu 3. ev (eşya) taşıyışım.. Evlendiğimde annem dünya kadar genç kız çeyizi biriktirdiği için gönlüme göre eşya almama gerek kalmamıştı. Modası geçmiş bile olsa kullanabileceğimi ve kendi hikayeme ortak edebileceğimi düşündüğüm bütün eşyaları buyur ettim hayatıma. Vitrinleri dolaşırken gördüğüm gıcır gıcır son moda şeyleri gördüğümde ağzımın suyu aksa da hiç haksızlık etmedim onlara ve hala kullanıyorum bir kısmını (diğer kısmını da attığımı düşünme, başka hikayeler için başka insanlara hediye edildiler)
Hep yaşayan bir canlı gibi davrandım ben eşyalarıma... Sevdim, okşadım, dertleştim, sinirlendim, bağırdım ama hep onlarla çok güzel bir bağ kurdum. Mal sahibine benzer derler ya, gerçekten doğru :)
Geçen gün depoda kalan eşyalarımı kolilerle yeni eve taşıdık ve bir kısmını kolilerden çıkarıp havalandırdık. Ben çalıştığım için bir kısmını annem yıkayıp mutfak tezgahının üzerinde bırakmış.
Yeni eve gidip neler olduğunu görmek istediğim bir gün onlarla karşılaşma fırsatı yakaladım. Uzun zamandır ilk defa yüz yüze geldik. Nasıl da kızmışlar/kırılmışlar bana onca zaman havasız, sevgisiz kapalı kutularda kaldıkları için...

Evin içini bir hüzün sarısı kaplamış ki anlatılmaz... Sisler içinde girdiğim yeni boyalı evimin duvarları renk değiştirmiş, pembenin üstüne boyanan hüzün sarısı da yapış yapış bir koku yaymıştı etrafa. Evlenirken aldığım bir şamdanın üzerine tutunan minik melek kanatlarını kapatmış dalgın dalgın mutfak tezgahından bacaklarını sallarken gidip öptüm yanağından :) başta yüz vermese de oturup uzun uzun anlatınca yaşananları, elleri mahkum hepsi birden hak verip barıştılar. Tadı damağımda kalan bir kutlama yaptık hep birlikte. Vazolarım, bardaklarım, çiçeklerim, tablolarım ve ben neşe içinde duvarların üzerindeki hüzün sarısını yeniden pembeye boyadık. Bir daha kapalı kutular içinde bırakmayacağımdan emin olan eşyalarımın yüzü gülüyor şimdilerde. Kimbilir belki de parti veriyorlardır yeni evde?

Yeni hikayemin başlangıç yerinde, onları ne kadarda çok özlediğim ve ne kadar çok önemsediğim geldi aklıma. Paylaşmak istedim :)

Sevgiyle

Duymadık Deme..!

Nice hayaller, nice rüyalar... Ve ardından mutlu bir SON..!
ne zamandır hayatımın bir daha asla değişemeyeceğini düşündüğüm anda omzuma dokunan melek kanatları :)
Bu hafta taşınıyorum baştan başa heyecan duyduğum güzel EVime ...
Yarın güzel bir temizlik yapılacak önce... Camlar, dolaplar, yerler, banyo fayansları şarkılar eşliğinde silinecek, kahkahalardan yorulacak kocaman ağızlar...
Pazar günü daha önce hüzünle kolilenen eşyalar, yeni yerlerine konmak üzere yolculuğa çıkacaklar hep birlikte. Hepsinin yeri hazır...

Kar geliyormuş Balkanlardan...
Aman ne çok korktum :))))
umrumda bile değil, buyursun gelsin...
hem zaten eski eşyalarımdan da karlı bir Aralık gününde ayrılmıştım, tesadüfen...

İçimde zapdedilmez bir sevinç, elle tutulamayan bir mutluluk, şaşırtıcı bir oynamak isteği var....

Eşlik etmek isteyen beri gelsin.... :))) TIKLA...
İyi haftasonları :)))