OğuL ŞiiRi ....

OĞLUM'a...........

Yüreğimin ortalık yerini darmadağın eden, umuduma yarın,
Hayalime umut, yarınıma hayal katan güzel oğlum…
Bulutları koltuk altıma kıstırdım, avuç dolusu yıldız getiriyorum sana
Al onları koynuna ve büyüyene kadar sakın ağlama…

Sana Fesleğen kokusunu öğretiyorum,
Biri ağlayınca üzülmeyi, öpeyim de geçsin diyerek insanları gülümsetebilmeyi
Ama en çok gülmeyi…
Güldüğünde iyileştirebileceğin şeyleri…
Nasıl koktuğunu anlatmak isterdim aslında sana,
Yüzüne baktığımda cümlelerin nasıl çaresizce kıvrandığını,
Güldüğünde dönmekten vazgeçen dünyayı, içimde uçuşup duran kuşları…

Büyüdüğünde acıtacaklar canını, kötü ol diye itip kakacaklar,
Yanlarına katıp yarı yolda bırakacaklar, bir hiç uğruna satacaklar
Aklına gelince gülümseyeceksin,
Biri bana söylemişti bütün bunları diyeceksin,
“hazırım” olacaklara…

Kitap okumalı, sorular sormalı,
Hayatı sorgulamalı, herkese arkadaş olmalı
Kocaman olsan da oyuncaklara zaman ayırmalı
Ve hatta kendi oyunlarını kurmalısın
Kısacası adam gibi adam olmalısın güzel oğlum.

Hiç korkma kurallardan, uymak zorunda değilsin bazılarına,
Kurallarını kendin belirle ama aşırıya kaçma.
Zamanın ve yanında olanların kıymetini bil,
Sakın kalp kırma, düzeltemeyebilirsin bir daha…
Bütün gücünle diren yalana…

Ben giderken hiç eksilmeyeceksin
Babasını özleyen bir çocuktu annen,
Özleyenlerden olmayacaksın sen…
Her şeyiyle tastamam,
Adam gibi adam…

Cennet kokunu öpüyorum,
Ve seni çok seviyorum….