21 Mayıs 2010 Cuma

Çabuk DöNsün...

Gece salya sümük çıktığım hava alanından gelinceye kadar, eve nasıl gireceğimi düşündüm desem! Yavaş yavaş sürdü arabayı BaBacıK, biraz daha oyalanalım da eve girince daha fazla coşmayayım diye ama sonuç başarısız elbette!
Daha kapıdan girer girmez girişte bıraktığı ayakkabıları karşıladı beni, bomboş ve hüzün dolu, sahipsiz... Az ilerde büyük topu ve bisikleti, odaya ilerledikçe sanki kahrolayım için bırakılmış küçük küçük onlarca detay...
Ev ıssız, ev sessiz... Biz suskun ve kederli...


Hemen aklıma iyi şeyler getirmeye çalıştım, mesela döndüğünde beni ne kadar özleyeceğini ya da orada ne kadar eğleneceğini. Sonuçta gezmek için gitti dedim kendi kendime, gözüm uçağın iniş saatini kontrolde.
Anne olanlar bilirler (bu arada bazı insanlar anne olmasalar da bilirler!!!) çocuk doğurunca dış dünyayla bağlantını kesersin arkadaş... Arkadaşının yeni sevgilisi, gece hayatı, gezmeler, tozmalar, değişen moda ve türlü çeşit dedikodular seni hiç mi hiç ilgilendirmez. Varsa yoksa yeni eserinle ilgilenirsin. Eser diyorum çünkü onu Dünyanın bilmemkaçıncı Harikası olarak gördüğün için, sürekli seyretmek istersin. Koşa koşa ev gidersin dışarda işin bitince, vitrinde gördüğün herşeyi ona almak istersin, tatil ya da çalışma planlarını ona göre kurarsın, kısacası kendini ona adarsın seve seve... O hasta olmasın, o üzülmesin aman sakın ağlamasın, bir an bile yanımdan ayrılmasın ve bunun gibi bir dolu O'nlu düşünce.
Birgün işte böyle kısa süreli bir ayrılık geliverirse apansız, içi boşalmış balon gibi hissedersin kendini. O doğmadan önce ne yapıyordum acaba diye düşüncelere salarsın kendini. Hayat anlamsız, yaşanan olaylar boş gelir. Varsa yoksa O...

Ben de şimdi anlamsız ve bomboş hissediyorum, çok haklı bir sebebim var...
Alışmaya çalışmadan, sakin sakin beklemek lazım biliyorum ama O'nsuz atamayan yüreğime anlatamıyorum.
Orada kalacağı her güne ayrı bir plan yaptım eve girmemek için...
Allah sonumu hayır etsin...
BaLLımla hemencecik kavuşmak ümidiyle...
Sevgimle...



8 yorum:

Burcu Çalışkan dedi ki...

göz açıp kapayıncaya kadar geçsin süre, oğluşuna hemen kavuş :))

7.oda dedi ki...

çabucak kavuşun :)
ben de kızımdan ayrıldığımda hayat bir anda tatsız tuzsuz ve bomboş geliyor: İlk Ayrılık

creepy dedi ki...

Merhaba;
anlamadığım birşey var aslında,
1.neden gitti,2. ne zaman gelecek. Mazur gör, cidden mecbur muydu?
Benim de bir oğlum var, bilemiyorum, kendimden uzağa gönderemiyorum. Okul gezilerinde sadece ben de yanında olabilmek adına şu ''sınıf anneliği'' olayına karıştım.

Neyse, duygularına yürekten katılıyorum. Onlarsız hayat bir ''hiç''. Aldığımız nefes gibiler. Allah acılarını gösremesin inşaAllah.

Sevgiler...

papatya dedi ki...

Seni cok iyi anliyorum bende zorunlu ayriliklar yasadim oglusumla ama simdi birlikteyiz cok sukur.
Allah kimseyi evladindan ayirmasin.
Bu kisacik tatiliniz cok guzel gecsin bir an once kavusun miniginizle.
Kocaman sevgiler..

Sibelbek dedi ki...

ah be şekerim... kendini üzme bu kadar. söyle çabuk dönsünler bari :(

öykü dedi ki...

Ben de bı an once kavusmanı dılıyorum
IKINIZI DE cok sevıyorum
Ballım ı da senı de:) cokkkk

Sibelbek dedi ki...

Bende ödülün var arkadaşım. bir ara uğrayıp, alıver :)))

βЄƉΔЯƉЄм dedi ki...

7. Oda; çok teşekkür ederim beni anlaman çok hoş... sevgiler

Burcu; Amin canım...

Creepy; annemle konyadaki teyzeme gittiler, mecburi bir ziyarete. Çalıştığım için katılamadım onlara :( Allah hiçbirimizi ayırmasın evladından..

Papatya; teşekkürler iyi dileklerin için :)

Sibelim; söylesem de 10 günden önce dönemezler. Tetem bırakmaz, yakalamışken :))

Öyküm; biz de seni ÇOKKK seviyoruz :)

Çok sağol Sibelim, çok iyi geldi :))

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails