Bir yürüme hevesidir gidiyor beyefendide... Ama ne ben anlatabilirim, ne de görmeden anlaşılabilir birşey! Karşılıklı iki koltuk arasında defalarca sürüp giden bir çabadan bahsediyorum... Ben diyeyim 100 tur, siz deyin 150 tur... Bıkmadan usanmadan, hırsla ve bitmeyen bir hevesle süren bir koşturmaca :) hem elimi üzerinde hissetmenin rahatlığı, hem de beni allemeyin ukalalığı arasında bir yerde sevimli sevimli koşturan kurabiye suratlı oğlum artık kocaman adam olma yolunda kendini aşmış bulunuyor...
Hatta bence o kocaman yüreğiyle, birçoğundan daha çok ADAM oldu...
Canım oğlum...
1 yorum:
Adam olmuş,öperim ben onu. Hayatı boyunca adam gibi adam olsun koca yürekli rüzgar:))
Yorum Gönder