"terrible two" (korkunç iki) ile uğraşıyoruz bu sıralar...
yani iki yaşın en negatif zamanlarından birindeyiz ailece!!!
- gel oğlum elini yıkıyalım...
- gelmiiiiceeeeeeeeeeeeeem, auğğaaağ...
- tamam o zaman hayatım, silelim mendille...
- ben ellerimi yıkıycaaaaaaaaaaaaaaaaaam, aaığğğğğ...
:/
durmadan okuyup, tahammüllü bir anne olmanın yollarını öğrenmeye çalışıyorum. Zira, gün boyu işyerinde cümlelerle ve onun üzerimde yarattığı ağırlığıyla uğraşmaktan ne enerji kalıyor, ne tahammül :( üstüne üstlük bir de sürekli bir neden bulup, cırıldayan bir baLLı dudak ısırtıyor doğrusu...
Her yazılan aynı kapıya çıkıyor,
"çocuğunuz kendini tanımaya çalışıyor, karakteri gelişiyor, herşeyi kendi yapmak istiyor, ona izin verin....."
Tamam, verelim.... Daha bir maymun olalım, ağzımızın ortalık yerine yumruğuyla çiçekler açtırsın biz susalım, oyuncaklarını kırıp ortalığa savursun toplayalım, gece nöbetlerinde hiç uyumadan onunla oturup sıfır uyku işe gidelim..... Ya sonra??
Bu dönemler biter mi insan hayatında? Bitmez...
Bak mesela oğlum 7 aylık doğduğunda sağlık problemi olacak diye aklım oynamıştı, oldukça sağlıklı olmasına rağmen (ortada hiçbir problem yokken) sadece gazı olduğu için 4 ay göz kırpmadı, sabahlara kadar kollarımız havada aslan kral şeklinde el değiştirerek uyuttuk beyefendiyi... Doktorumuz 3 aydan sonra biter demişti, bitti mi? YOK...
4 aydan sonra dişler çıkmaya başlamasın mı? hadi buyur....
Ağzından salyalar akar, yumruğunu gırtlağına kadar sokar, durmadan ağlar... ve asla uyumaz...
Yok efendim alt dişler çıkarken daha çok huysuzlanır, vay efendim sen bir de kalıcı azılar çıkarken gör.... falan bir dolu korkutucu hikaye... Dişler çıkar, bitti mi? YOK
Şimdi 2 yaş bunalımı yaşıyoruz, bir nevi bebeklikten çocukluğa geçiş dönemi.. Herkes alttan alıyor paşamı, herkes anlamaya çalışıyor, elinden tutuyor, yardımcı oluyor... 3 yaşında geçer diyorlar, bitti mi ? YOK
Geldi mi sana okul çağı?
"- ben okula gitmeeeeeeeeeeem, sen de benimle geeeeeeel" dönemi başlayacak mı bu sefer de?
Haydi bakalım bitecek? biter mi? YOK
Derken 18 yaş bunalımı, aşık olma krizleri, anne babayı anlamama, kendi başına yaşama sendromları, siz beni sevmiyosunuz dramları, dövme yaptırcam, saç kazıtçam, arkadaşlarda kalıcam, yurt dışına taşınıcam..................
ooooooooooooooyyyyyyyy.... Bitti mi? YOK
ben evlenmeye karar verdim deyip, saçlarını diken diken edecek bir tiple elele gelsin sen o zaman gör!!!!
vur kendini yerlere...
İnsan hayatında "terrible" dönemler biter mi arkadaş? YOK....
bak bana en terrible dönemimi yaşıyorum mesela...
Söylüyor muyum? YOK....
yani iki yaşın en negatif zamanlarından birindeyiz ailece!!!
- gel oğlum elini yıkıyalım...
- gelmiiiiceeeeeeeeeeeeeem, auğğaaağ...
- tamam o zaman hayatım, silelim mendille...
- ben ellerimi yıkıycaaaaaaaaaaaaaaaaaam, aaığğğğğ...
:/
durmadan okuyup, tahammüllü bir anne olmanın yollarını öğrenmeye çalışıyorum. Zira, gün boyu işyerinde cümlelerle ve onun üzerimde yarattığı ağırlığıyla uğraşmaktan ne enerji kalıyor, ne tahammül :( üstüne üstlük bir de sürekli bir neden bulup, cırıldayan bir baLLı dudak ısırtıyor doğrusu...
Her yazılan aynı kapıya çıkıyor,
"çocuğunuz kendini tanımaya çalışıyor, karakteri gelişiyor, herşeyi kendi yapmak istiyor, ona izin verin....."
Tamam, verelim.... Daha bir maymun olalım, ağzımızın ortalık yerine yumruğuyla çiçekler açtırsın biz susalım, oyuncaklarını kırıp ortalığa savursun toplayalım, gece nöbetlerinde hiç uyumadan onunla oturup sıfır uyku işe gidelim..... Ya sonra??
Bu dönemler biter mi insan hayatında? Bitmez...
Bak mesela oğlum 7 aylık doğduğunda sağlık problemi olacak diye aklım oynamıştı, oldukça sağlıklı olmasına rağmen (ortada hiçbir problem yokken) sadece gazı olduğu için 4 ay göz kırpmadı, sabahlara kadar kollarımız havada aslan kral şeklinde el değiştirerek uyuttuk beyefendiyi... Doktorumuz 3 aydan sonra biter demişti, bitti mi? YOK...
4 aydan sonra dişler çıkmaya başlamasın mı? hadi buyur....
Ağzından salyalar akar, yumruğunu gırtlağına kadar sokar, durmadan ağlar... ve asla uyumaz...
Yok efendim alt dişler çıkarken daha çok huysuzlanır, vay efendim sen bir de kalıcı azılar çıkarken gör.... falan bir dolu korkutucu hikaye... Dişler çıkar, bitti mi? YOK
Şimdi 2 yaş bunalımı yaşıyoruz, bir nevi bebeklikten çocukluğa geçiş dönemi.. Herkes alttan alıyor paşamı, herkes anlamaya çalışıyor, elinden tutuyor, yardımcı oluyor... 3 yaşında geçer diyorlar, bitti mi ? YOK
Geldi mi sana okul çağı?
"- ben okula gitmeeeeeeeeeeem, sen de benimle geeeeeeel" dönemi başlayacak mı bu sefer de?
Haydi bakalım bitecek? biter mi? YOK
Derken 18 yaş bunalımı, aşık olma krizleri, anne babayı anlamama, kendi başına yaşama sendromları, siz beni sevmiyosunuz dramları, dövme yaptırcam, saç kazıtçam, arkadaşlarda kalıcam, yurt dışına taşınıcam..................
ooooooooooooooyyyyyyyy.... Bitti mi? YOK
ben evlenmeye karar verdim deyip, saçlarını diken diken edecek bir tiple elele gelsin sen o zaman gör!!!!
vur kendini yerlere...
İnsan hayatında "terrible" dönemler biter mi arkadaş? YOK....
bak bana en terrible dönemimi yaşıyorum mesela...
Söylüyor muyum? YOK....
8 yorum:
:))
bir gülüşlerine can kurban..Japonlar boşuna dememişler " Çocuğunuza kızdığınız zaman ellerine bakın" diye.
Benim bu aralar gözlerim hep ellerinde :) Yalnız değilsin kuzum :))
oyyy, kıyamam sana beennn! :)))) iki yüzüne gülsün de bak kalıyo mu terible merible :P
Allah sabır versin zor iş çocuk büyütmek :)
Bu şirinliğe bak annesi yaa.Geçecek bu günlerde geçecek arayacaksınız.Tadını çıkarın birlikte .Bu oğluş çok yakışıklı .
:( korktum şimdi bak deme ole bizim minik daha çok küçük ama sen bu evreleri yazınca korktum ben ... :))
Yalnız değilsin.Biz de de bir 2 yaş sendromlu torun var.Her olumsuz davranış anne ve babaya.Bizlere olgun bir adam, onları gördüğü anda bir canavar kesilebiliyor melek torunum Ata.Anne ve babalarını eğitmeye gelmiş olan SABIR deneyimleten özel kotlu varlıklara ve annelerine sevgilerimle.
Kuzuuuum,
Vallahi çocuk yapmasam mı diye düşündüm okuyunca yazını...
Yaw ben öyle sabırlı bir tip de değilim hem...Nasıl olacak?
Allah sana sabır ve sıhhat versin...Güç kudret versin ! Ne diyeyim:(
Öpüldün...
Yorum Gönder