Yaşamak şakaya Gelmez...

Canımın gülen yüzü; güzeller güzeli oğlum...
Ne olursa olsun yaşayacaksın senin için seçilenleri, yön veremeyeceğim hayat pusulana.. Engel olamayacağım yaşayacaklarına... Doğururken, evlatlarının bütün yaşanası yükünün omuzlarında taşımayı göze alıyor bütün anneler. Bile bile, göz göre göre bu hem mucizeler serpilmiş, hem de mayınlarla dolu hayatın ortalık yerine salıvermeyi içine sindirmek adına çaba sarfediyor hemen hepsi. Çaresiz ama mecbur...
Keşke engel olabilseler kanayan diz yaralarına, ağaçtan düşüp kafasını yarmasına, kırmızı ayakkabılarını yağmur giderine kaptırmasına, ilk aşkının canını acıtmasına, tüm sınavlarda yaşadığı sıkıntıya rağmen başaramamasına, reddedilmesine, yalnız bırakılmasına, dostları tarafından satılmasına, patronlarının azarına, kendi kendine ağlamasına.....
Engel olabilse bütün anneler çocuklarının bütün mutsuzluklarına..... Bu hayatta mutsuzluk nereye saklanırdı acaba?
Çok güçlü ol bitanem... Öyle güçlü ol ki, eğilsin bütün acılar dizlerinin dibinde....
Elinden gelenin de fazlasını başarabilmeni diliyor bu korku dolu ama sana güvenen yüreğim. Bugün bu bilinmezliğin içinde kendine bir dikiş tutturabilmişse her insan, sen daha da ileriye gidebilmeli, annenin de önüne geçmelisin.
Kısaca büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın... Hem de öyle laf olsun diye değil,yani bütün işin gücün yaşamak olacak...



Biriciğim, sen benim yaşam kaynağımsın.
En tatlı sığınağım.
Hayata bağlayanım.
Bağlan sen de hayata...